جئون جونگ‌کوک رئیس باند نزول خوارهای سئول و بوسان بود.
چند ماه پیش که طی درگیریشون با باند رقیب چاقو خورد افرادش پارک جیمین، دکتر جوان رو از بیمارستان دزدیدن تا رئیسشون رو مداوا کنه و تهدیدش کردن که چیزی به پلیس‌ها لو نده.

اما افراد احمق کوک نمی‌دونستن که جیمین همون پسریِ که رئیسشون از دبیرستان عاشقشه و دنبالشه که پیداش کنه و وقتی کوک بهوش اومده بود جیمین و از اونجا برده بودن.

حالا بعد از چند ماه همراه افراد گردن کلفت و تنومدنش به بیمارستانی که جیمین کار می‌کرد اومده بود.

«+لعنت بهتون من که گفتم چیزی به کسی لو نمی‌دم.»

جیمین همونطور که تکیه‌شو به در اتاق استراحت داده بود با عصبانیت گفت و به پسری که چند ماه پیش نجاتش داده بود خیره شد.
کوک آب دهنش و قورت داد و رو به دستیارش جوسونگ کرد و با لحن مضطربی گفت: 

«-من که بهت گفتم ایده ی بدیه اینا رو همراه خودم بیارم، این نره غولا رو بردار ببر بیرون جیمینُ عصبی کردیم.»

درسته.
 جئون جونگ‌کوک هرچقدر هم آدم ترسناک و خشنی باشه در برابر پسر مورد علاقه‌ش کم‌ می‌آورد، مخصوصا حالا که بعد از چند سال دوباره اونو ملاقات کرده.